ကမ္းရိုက္တဲ့လိႈင္း

နီးလ်က္နဲ့ေ၀း…။ ထိုစကားကို ပါးစပ္ဖ်ားက အလြယ္တကူ ေျပာခဲ့ဖူးေပမယ့္ ခုကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ခံစားရေတာ့မွ လြယ္ကူလွေသာ ခံစားခ်က္ မဟုတ္မွန္းသေဘာေပါက္လုိက္သည္။ အသက္ ၃၀ ဆိုသည္မွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို အရူးအမူး ညိွတြယ္သင့္သည့္အရြယ္မဟုတ္ေတာ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ေၾကာင့့္ ညညအိပ္မေပ်ာ္နိုင္ ဟု ၀န္ခံရန္လည္း ရွက္မိပါသည္။ ပူပူေႏြးေႏြးလက္ထပ္ယူထားေသာ ဇနီးသည္ စုစုလိႈင္ ၏ သံသယကင္းသည့္ မ်က္၀န္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရန္လည္းရွက္မိသည္။ ပို၍ရွက္မိသည္က ကြ်န္ေတာ့္အသည္းနွလံုးကို ဆုပ္ခါေနသူ မိန္းကေလးမွာ ယုယုလိႈင္ ျဖစ္ေနျခင္းပင္။

***

‘ဒါ စု အစ္မေလ။ စင္ကပူကေန မေန့ကမွျပန္ေရာက္တာ။ စေကာလားရွစ္နဲ့ ဘဲြ့လြန္ရလာတာေနာ္။ ေခသူမဟုတ္ဘူူး။ အိုင္တီနဲ့ ပတ္သတ္လာရင္ ယု ကိုသာေမး။ ကြန္ျပဴတာ တစ္ခုလံုးကို ကုိက္စားထားတဲ့သူ။ သူမသိတာမရိွဘူး။ တစ္ေန့တစ္ေန့ ကြန္ျပဴတာ မ်က္ခြက္ကိုဘဲ ၾကည့္ၾကည့္ေနလို့ ခုထိ ရည္းစားမရိွ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေနတာဘဲၾကည့္။’ မဂၤလာပြဲက်မွ စေတြ့ဖူးတဲ့ ခယ္မျဖစ္သူ ယု အေၾကာင္း သတို့သမီး စု က မနားတန္းပင္ ခ်ီးမြန္းခန္းဖြင့္ေနသည္။ ယု ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေျမွာက္ေနျပန္ပါျပီ ဟုဆိုကာ ဖြဖြေလး ျပံဳးသည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ယုယုလိႈင္ကို တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းေသာ အျပံဳးပိုင္ရွင္ေလး တစ္ေယာက္ အျဖစ္သာ မွတ္မိခဲ့ပါသည္။

လက္ထပ္ျပီးေတာ့ တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ကဘဲ စု တို့အိမ္မွာေနျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က အိမ္အသစ္တစ္လံုး ၀ယ္ရန္ အေျခအေနမေပးသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ စု မိဘေတြက စုကိုမခဲြနိုင္၍ တစ္နွစ္ေလာက္ေတာ့ အိမ္ခြဲမေနရန္ ေတာင္းပန္လာသည္ကတစ္ေၾကာင္း လို့ဘဲဆိုရမည္။ စု က ၁၀တန္းျပီး သကၠသိုလ္ ဆက္မတက္ခ်င္ဘူး ဆိုကာ ေမာ္ဒန္သင္တန္း တက္လိုက္၊ အရံအဆိုေတာ္လုပ္လိုက္ျဖင့္ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္လုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ အရြယ္ေလးကလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ကလည္းရိွ၊ ထိုကိုယ္လံုးေလးကို အသားေပးသည့္ ခပ္က်ပ္က်ပ္ ခပ္တိုတို ေခာတ္ဆန္ဆန္ အ၀တ္အစားမ်ားလည္း ၀တ္ေလ့ရိွေသာ စု ကိုလိုက္ပိုးပန္းသူမနည္းပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ထိုထဲမွတစ္ေယာက္ေပေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ့ထက္အသက္ ၁၀နွစ္ၾကီးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို စုေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္။ စုက ကေလးစိတ္မကုန္ေသး။ ႏြဲ့ဆိုးဆိုးတယ္။ သူမၾကိဳက္တာလုပ္မိရင္လည္း အက်ိဳးအေၾကာင္း ရွင္းျပခြင့္မေပးဘဲ ထင္ရင္ထင္သလို စိတ္ေကာက္တတ္တယ္။ ဒါေလးေတြကိုဘဲ ခ်စ္ေနရတာဆိုျပီး လိုက္ေခ်ာ့ လိုက္ျမဴ ေနရတာကိုဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ တစ္ခုအျဖစ္ကြ်န္ေတာ္ျမင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ရည္းစားဘ၀တုန္းက အေတြး။

စုနဲ့လက္ထပ္လိုက္တာ အိပ္မက္တစ္ခုက လန့္နိုးလာသလိုပါဘဲ။ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့ အခ်စ္ကမၻာေလးကေန ရႈပ္ေထြးတဲ့ တကယ့္ဘ၀ၾကီးထဲကို ပစ္ထည့္ခံလိုက္ရသူကြ်န္ေတာ္…. တကယ္တန္းက်ေတာ့ ထင္သေလာက္စိတ္ဓါတ္မၾကံခိုင္ခဲ့။ ေန့တဓူ၀ စုအၾကိဳက္လိုက္ေနရတာကို ျငီးေငြ့လာခဲ့တယ္။ ေမာ္ဒန္မင္းသားေတြ၊ အဆိုေတာ္ေပါက္စေတြနဲ့ ပါတီသြားသြားေနတဲ့ စုကို ျငိဳျငင္လာခဲ့တယ္။
ဘာကိစၥမွ တိုင္ပင္လို့မရ၊ အၾကံေပးေဖၚမရတဲ့ စုကို စိတ္ပ်က္လာခဲ့မိတယ္။ ရံုးကေမာေမာပန္းပန္းနဲ့ ျပန္လာတဲ့ေယာက်ၤားကို အျပံဳးနဲ့ၾကိဳဖို့ေ၀းလို့ မုန့္ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္ ၀ယ္ေပးဆိုျပီး နႈတ္ခမ္းစူ တတ္တဲ့ စုအေပၚ….. အခ်စ္ေတြတစ္ေန့တစ္ျခားေလ်ာ့နည္းလာခဲ့ရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့စိတ္ေတြရဲ့ထြက္ေပါက္ကေတာ့ ယုပါ။ ညီအစ္မ ၂ေယာက္ကေတာ့ ရုပ္ခ်င္းဆင္လို့သာ တစ္အေမ တစ္အေဖထဲ ကေမြးတယ္လို့ ယံုရမယ္ ဗီဇခ်င္း အက်င့္ခ်င္းက တစ္ျခားဆီပါဘဲ။ ယု ကနိုင္ငံျခားျပန္သာဆိုတယ္ အျမဲတမ္း ျမန္မာထဘီကို ၀တ္က်င့္ရိွသူ၊ ေဖၚေရြျပီး နွစ္လိုဖြယ္ အျပံဳးပိုင္ရွင္မို့ ျမင္သူတိုင္းရင္ေအးေစသူေပါ့။ ျပႆနာက ယု အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီ နဲ့ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီ ပူးေပါင္းလိုက္ရာကစတာပါ။ ယု ကိုကြန္ျပဴတာကြ်မ္းက်င္သူလို့ သိထားေပမယ့္ တကယ္အတူတူအလုပ္လုပ္ၾကည့္ေတာ့မွ ကြ်မ္းက်င္တာထက္ကို ပိုျပီး သိေနတတ္ေနတဲ့သူမွန္း ၾကံဳေတြ့လိုက္ရေတာ့တယ္။ ကိုယ့္ထက္လပိုင္းငယ္ေနတဲ့ ယု ကို အခ်ိဳ့ကိစၥေတြမွာ တပည့္ခံျပီး ေမးရတာ မ်က္နွာေတာ့ပူေပမယ့္ မၾကာခနဆိုသလို ေမးျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေမးခ်င္တာလည္းပါတာေပါ့။ မရွက္တမ္း၀န္ခံရရင္ေတာ့ ယု ရဲ့စူးစူးစိုက္စုိက္အလုပ္လုပ္ပံုကို ေတြ့ခ်င္စိတ္က သာသာေလးကို ပိုျပီးပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ျပီး ကြန္ျပဴတာ စခရင္ ကိုလွမ္းၾကည့္ဟန္ျပဳရင္း ယု ရဲ့ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ဖြဖြနမ္းရံႈ့ရတာေတြ…။

ရံုးကိုအတူသြား အတူျပန္ရင္း ယုနဲ့ကြ်န္ေတာ္ ပိုရင္းနီွးလာတယ္။ ပိုသိကြ်မ္းလာရေလ ပိုစြဲလန္းမိေလပါဘဲ ယုရယ္။ မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတာ သိလ်က္နဲ့ ဒီခံစားခ်က္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ခ်ိဳးနိွမ္ဖို့ မၾကိဳးစားခဲ့ရက္ဘူးဗ်ာ။
***

လက္မ်ားက တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလ်က္ရိွသည္။ စာရြတ္အျဖဴေပၚမွ ‘ယု ပေရာဂ ေၾကာင့္ဘယ္သူကိုမွ စိတ္မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး၊ ညီမေလးကို ပိုလို့ေတာင္ မထိခိုက္ေစခ်င္ဘူး’ ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ကို ေလွာင္ရီေနသလိုပါဘဲလား။ တကယ့္ျပႆနာအရင္းအျမစ္က ကြ်န္ေတာ္ပါ။ ခုလို ယု ေရွာင္ထြက္သြားမယ့္အစား ကြ်န္ေတာ့္ကို စိတ္ဆိုးလိုက္၊ အျပစ္ေပးလိုက္ပါေတာ့လား။ ယု စင္ကပူ မွာဘဲ အေျခခ်ေတာ့မယ္ေျပာတုန္းက ဒီလိုဆံုးျဖတ္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို ဘာလို့မ်ားမစဥ္းစားမိတာလဲ။ ယုရဲ့ဓါတ္ပံုနဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြ ေရးသားထားတဲ့ စာအုပ္ကို ဘာလို့မ်ားရံုးဗီဒုိထဲမွာ သိမ္းထားခဲ့တာလဲ။ Meeting အတြက္လိုအပ္တဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ က်န္ခဲ့တဲ့ေန့က ဘာလို့မ်ား ယု ကိုရံုးျပန္ျပီးသြားရွာခိုင္းမိတာလဲ။ အေျဖရွာမရေသာ ေမးခြန္းမ်ား ေခါင္းထဲေတြ တသီၾကီးေပၚလာသည္။ ညိႈးႏြမ္းေသာ မ်က္နွာေလးျဖင့္ ေလယာဥ္ကြင္း မဆင္းမီွ လက္ျပေနေသာ ယု ပံုရပ္က တဖန္တိုး၀င္လာျပန္သည္။

အံကိုက်ိတ္ထားရင္းမွ မ်က္ရည္တစ္ေပါက္ စာရြက္ေပၚသို့…။